Üniversite Hakkında

"Yayımlanan bir makaleye göre

Yayınlanan pre-print makalede COVID tedavisinde ivermektin ve standart tedavi kombinasyonlarının etkinliği HCQ ve standart tedavi kombinasyonlarının etkileri ile karşılaştırılmıştır. Toplam 600 hastanın dahil edildiği araştırmada hastalar 6 gruba ayrılmıştır, hastalık şiddetine göre gruplanan hastalara ivermektin/standart tedavi veya HCQ/standart tedavi kombinasyonları uygulanmıştır. HCQ tedavisi alan grup ile karşılaştırıldığında Ivermectin ile tedavi edilen gruplarda ölüm oranında önemli bir azalma elde edilmiş, sağlık hizmetleri ve ev içi temaslarda enfeksiyon insidansını (%10'a kıyasla %2'ye kadar) önemli ölçüde azaltmıştır. Standart bakıma ivermektin eklenmesi, mortalitedeki önemli azalma ile ilişkili bulunmuş olup ivermectinin erken kullanımı enfeksiyonu kontrol etmede, profilaksi ve sitokin fırtınasını iyileştirmede faydalı olacağı öngörülmektedir.

FDA, yetişkin ve pediatrik hastalarda hafif ila orta dereceli COVID-19'un tedavisinde bamlanivimab isimli monoklonal antikor tedavisi için acil kullanım izni vermiştir. Bamlanivimab, 12 yaş ve üstü, en az 40 kilogram (yaklaşık 88 pound) ağırlığında, doğrudan SARS-CoV-2 viral testi pozitif sonuçları olan hastalar ve şiddetli COVID-19'a ilerleme ve / veya hastaneye yatma açısından yüksek risk altında olan hastalar için kullanılacaktır. Bamlanivimab acil kullanım izni, COVID-19 nedeniyle hastaneye yatırılan veya COVID-19 nedeniyle oksijen tedavisine gereksinim duyan hastalar için geçerli değildir.

Yayınlanan çalışmada şiddetli akut solunum sendromu nedeniyle hastaneye yatırılan COVID-19 hastalarının tedavisinde HCQ’nun etkinliği araştırılmıştır. Çok merkezli, placebo kontrollü ve randomize kör oalrak yürütülen çalışmada 479 hastanın verileri incelenmiştir. Hastalar HCQ (günde 2 kez 400 mg 2 doz olarak ve sonrasında günde 2 kez 200 mg 8 doz olarak) veya placebo tedavisi almıştır. Primer sonlanım noktası randomizasyondan 14 gün sonra klinik durumun belirlenmesi ve 1'den (ölüm) 7'ye (hastaneden taburcu edildi ve normal aktiviteleri gerçekleştirebildi) değişen 7 kategorili bir sıra ölçeği ile değerlendirilmiştir. Sonuclara gore 14. günde klinik durum, HCQ ve plasebo grupları arasında önemli ölçüde farklılık göstermemiştir. Randomizasyondan 28 gün sonraki ölüm oranları (sekonder sonlanım noktası), HCQ grubundaki 241 hastadan 25'i (% 10.4), plasebo grubundaki 236 hastadan 25'i (% 10.6) şeklinde olmuştur. COVID-19’un neden olduğu şiddetli akut solunum sendromu nedeniyle hastaneye yatırılan yetişkinler arasında, plaseboya kıyasla HCQ’nun 14. günde klinik durumu iyileştirmediği, bulguların hastanede yatan yetişkinler için HCQ kullanımını desteklemediği sonucuna varılmıştır.

Sağlık bakanlığının yayımladığı ANTİSİTOKİN-ANTİİNFLAMATUAR TEDAVİLER, KOAGÜLOPATİ YÖNETİMİ kılavuzunda tocilizumab ve anakinra kullanımı ile ilgili koşullar belirlenmiştir. COVID-19 hastalığına bağlı artmış inflamatuvar yanıt gelişen hastaların bir kısmında, özellikle enfeksiyonun ilk haftasından sonra makrofaj aktivasyon sendromu (MAS) ya da sitokin fırtınası tabloları ile uyumlu bir durum gelişebilmektedir. Bu durumun erken tanı ve etkin tedavisi ARDS (akut solunum sıkıntısı sendromu) ve çoklu-organ yetersizliği başta olmak üzere ölümcül komplikasyonların gelişmesini engelleyebilmektedir. COVID-19 ilişkili MAS tablosu gelişen hastalarda glukokortikoid tedavilere yeterli yanıt alınamadığında, gerekli formlar doldurularak yapılacak endikasyon dışı ilaç talebi ile tocilizumab ya da anakinra tedavilerinin kullanılması mümkün olabilir. Açık çalışma ve retrospektif hasta verilerine dayansa da, tocilizumabın COVID-19 ilişkili MAS tablosunda olumlu etkilerinin olduğu bildirilmiştir. Halen hem tocilizumab ve diğer IL-6 blokajı yapan biyolojik ilaçların, hem de IL-1 blokajı yapan anakinra ilacının ciddi seyirli COVID-19 hastalığındaki etkililiği kontrollü klinik çalışmalarla araştırılmaktadır. Bugün için, MAS bulguları gelişmiş olan ve glukokortikoid tedaviye yanıt alınamayan ya da hızlı ilerleyen MAS bulguları olan hastalarda tocilizumab tedavisi ilk tercih edilen anti-sitokin tedavi olmaktadır. Tocilizumab ilacı 8 mg/kg dozunda (maks. 800 mg) uygulanabilir. Hastadaki bulguların ciddiyetine göre bir seferde 400 mg ya da 800 mg IV olarak uygulanabilir. İlk doz 400 mg olarak yapıldığında, klinik ve laboratuvar değerlerdeki değişimler göz önüne alınarak 12-24 saat içinde 200-400 mg şeklinde doz tekrarı yapılabilir. MAS bulguları gelişen hastalarda, temin edilebildiğinde anakinra (rekombinan IL-1 reseptör antagonisti, Kineret 100 mg hazır enjektör) tedavisi de güvenli bir seçenektir. Kısa yarı ömrü (4-6 saat) ve ihtiyaca göre doz (2-10 mg/kg) ve uygulama yolunu (IM ya da IV) ayarlama avantajları daha güvenli bir tedavi olanağı sunabilir. Hastanın klinik bulgularının şiddetine göre günde bir ya da iki kez 100 mg deri altına enjeksiyondan, şiddetli bulgular varlığında günde 3 kez 200 mg İV uygulamaya kadar doz ayarlaması yapılabilir. Ciddi MAS bulguları olan hastaların ancak yüksek doz İV uygulamalara yanıt verebildiği gözlenmiştir.

SARS-CoV-2 antiviral aktiviteye sahip immün modüle edici ilaç MP1032, iyi stabilite ve biyoyararlanım sergileyen, 5-amino-2,3-dihidro-1,4-ptalazindion sodyum tuzunun faz saf susuz bir polimorfudur. MP1032'nin fizyolojik etkisi, lipopolisakkarit (LPS) ile uyarılan eklem iltihabı modelinde gösterilen lokalize, kendi kendini sınırlayan antioksidan aktiviteleri içeren çok hedefli bir mekanizmaya dayanmaktadır. Ayrıca, bağışıklık düzenleyici ve PARP-1 modüle edici özellikler, SARS-CoV-2'ye karşı antiviral etkilerle birlikte çeşitli hücre modellerinde gösterilmiştir. Şu ana kadar, oral üç aylık günlük uygulamalar sırasında, hiçbir ciddi advers ilaç reaksiyonu meydana gelmemiştir. MP1032 SARS-CoV-2 ile indüklenen sitokin fırtınasının önlenmesi / tedavisi için umut verici bir seçenek olarak görülmüştür.

ABD’de yürütülen çok merkezli kohort çalışmada tocilizumab ile erken tedavinin COVID-19 olan kritik hastalar arasında daha düşük bir ölüm oranıyla ilişkili olup olmadığı araştırılmıştır. 3924 hastayı içeren çalışma bulgularına göre yoğun bakım ünitesine kabulün ilk 2 gününde tocilizumab tedavisi alan grupta, erken tocilizumab kullanılmayan gruba kıyasla, hastane içi ölüm riski daha düşük olmuştur. Yazarlara göre bu bulgular, COVID-19'lu kritik hastalar arasında, tocilizumab ile erken tedavinin mortaliteyi azaltabileceğini, ancak randomize klinik çalışmalara ihtiyaç olduğunu göstermektedir.

İtalya’daki randomize klinik çalışmada tocilizumab ile erken tedavinin COVID-19 ile hastaneye yatırılan hastalarda klinik kötüleşmeyi önleyip önlemeyeceği araştırılmıştır. 126 hastayı içeren bu randomize klinik çalışmada, birincil klinik son nokta oranı (klinik kötüleşme) tocilizumab grubu ve kontrol grubunda anlamlı düzeyde farklı bulunmamıştır.

130 hastayı içeren Fransa’da yürütülen randomize klinik çalışmada tocilizumabın COVID-19 ve orta ila şiddetli pnömoni hastalarındaki etkisi araştırılmıştır. Tocilizumab, Dünya Sağlık Örgütü'nün 10 puanlık Klinik İyileşme Ölçeği puanlarını 4. günde 5'ten aşağı düşürmemiştir. Non-invazif ventilasyon, entübasyon veya ölüm 14. günde standart tedavi ile %36 ve tocilizumab ile %24 olmuştur. 2 grup arasında 28 günlük mortalitede fark bulunmamıştır. Bulgular tocilizumabın 14. güne kadar mekanik ve non-invazif ventilasyon ihtiyacını veya ölümü azaltabileceğini, ancak 28. günde mortaliteyi azaltmadığını göstermiştir. Yazarlar bu ön sonuçları doğrulamak için daha fazla çalışma gerektiğini belirtmiştir.

Yukarıdaki üç çalışma ile ilgili olarak yayınlanan haberde Kuzey Carolina Üniversitesi'nden MPH, MD Jonathan Parr’ın aynı dergideki bir yorumunda, tocilizumab ile ilgili uzun vadeli sonuçların yalnızca çift kör, randomize, kontrollü çalışmalar ile belirlenebileceğini ifade ettiği belirtilmiştir.

Eli Lilly firmasının, hafif ila orta derece şiddetli ve ayaktan tedavi olan Covid-19 hastalarında nötralize edici antikor LY-CoV555’nin etkinliği ve güvenliğine yönelik yürüttüğü Faz 2 çalışmasının ara sonuçları yayınlamıştır. Bu faz 2 denemesinde, 452 üç dozdan birinde (700 mg, 2800 mg veya 7000 mg) nötralize edici antikor LY-CoV555'in tek bir intravenöz infüzyonu veya plasebo almak üzere randomize edilmiştir. Kantitatif virolojik son noktaları ve klinik sonuçları değerlendirimiştir. Ara analiz sırasında, tüm popülasyon için log viral yükte başlangıca göre gözlemlenen ortalama düşüş, viral RNA'nın% 99.97'sinden fazlasının ortadan kaldırılması için -3.81 idi. Covid-19 ile ilgili hastaneye yatırılan veya acil servise gelen hastaların yüzdesi LY-CoV555 grubunda% 1,6 ve plasebo grubunda% 6,3'tür. Faz 2 denemesinin bu ara analizinde, üç doz nötralize edici antikor LY-CoV555'in viral yükteki doğal azalmayı zaman içinde hızlandırdığı görülürken, diğer dozlar 11. güne kadar hızlanmamıştır.